در این بخش سعی بر بیان احوالات مهدی (علیه السلام)موعود از مدخل اعتقادات اهل سنت است، پس به احادیثی اشاره میشود که از کتب معتبر و روایی اهل سنت استخراج شده است
او مظهر عدلی است که همگان منتظر اویند، در زمان او عدل چون نور خورشید به درون خانه افراد نفوذ میکند و عدالت او شمول داشته و افراد بدکار و نیکوکار را فرا میگیرد
آنگونه که از متون اسلامی استفاده میگردد، در عصر ظهور برکات و نعم فراوانی بر اهل زمین آشکار میگردد. این برکات و نعم را در حالت کلی میتوان به دو دسته تقسیم نمود:
الف) برکات مادی ب) برکات معنوی
که در زیر، با رعایت اختصار به عدهای از آنان اشاره میگردد:
1- برقراری عدالت:
او مظهر عدلی است که همگان منتظر اویند، در زمان او عدل چون نور خورشید به درون خانه افراد نفوذ میکند و عدالت او شمول داشته و افراد بدکار و نیکوکار را فرا میگیرد؛ همچنین با ظهور او کتابهای آسمانی انبیای گذشته، بدون هیچ انحرافی عرضه میگردد و او بین اهل تورات با تورات و بین اهل انجیل با انجیل و با اهل قرآن با قرآن قضاوت میکند. درآن دوران حق هر کس به او بازگردانده میشود.
2- ایجاد امنیت:
در زمان حکومتش امنیت درسرتاسر زمین تامین میشود؛ اشرار هلاک خواهند شد؛ فتنهگرها و غارتگرها نابود میشوند و در راهها امنیت کامل برقرار میگردد.
3- رغبت و رو آوردن مردم و اهل ادیان به دین و دیانت:
براساس شیوه مناسب دعوت آن حضرت، مردم با میل و رغبت به دین و عبادت خداوندی روی میآورند و راندهشدگان از دین به سوی آشیانههای آرامبخش خویش بازمیگردند و در حکومت او بدعتها و بیدینیها و ستمگریها ریشهکن میگردد.
4- پیشرفت محاسن اخلاقی و قوههای عقلانی:
با عنایت امام زمان(علیه السلام)عقول افراد ترقی نموده و اخلاق آنها کامل میشود؛ قلوب مردم آکنده از غنا و بینیازی میشود؛ ریا از میان مردم رفته و امانتداری رایج میگردد و ریشه های دروغ و تهمت قطع میگردد. همچنین هیچ کس بر دیگری برتری نمیورزد.
5- پیشرفت علم و دانش:
علاوه بر دو قسمت علم که قبل از ظهور توسط پیامبران آورده شده است، بیست و پنج حرف (قسمت) دیگر علم توسط آن حضرت آشکار میگردد. آن حضرت علم و دانش را همانند عدالت در سرتاسر زمین منتشر میسازد و با عنایت آن حضرت علم در قلوب مؤمنین قرار میگیرد.
6- همراهی طبیعت با مؤمنان:
بدلیل همراهی اهل ایمان با موعود، برکات آسمانی و زمینی بر مردم سرازیر میشود و زمین برکات خود را خارج میسازد. آسمان باران خود را میبارد؛ درختان، میوه خود را به ثمر مینشانند و زمین گیاهان خود را میرویاند.
7- رفاه اقتصادی عموم جامعه:
در دوران طلایی ظهور، مردم با حاکمی بسیار بخشنده مواجه میباشند. حضرتش آن چنان اموالش را میبخشد که کسی قبل از او نبخشیده باشد. بدلیل امنیت اقتصادی حاکم بر جهان، مردم به زراندوزی و انباشته کردن اموال نیازی نخواهند داشت.
8- رفاه اجتماعی:
در آن زمان، نهرها پر آب شده و به اطراف زمین کشیده میشوند و همه کس در همه جا از نعمت آب برخوردار است. در آن زمان دامها بر روی زمین فراوان میشوند و مردم از فواید آنها برخوردار میگردند و خیر و برکت به دست مهدی (علیه السلام)زیاد میگردد به طوری که زمین به دست آن حضرت با صفا و باطراوت میگردد.
9- تداوم حکومت صالحین بر کره زمین تا روز قیامت:
حکومت امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف)آغاز حکومت آل محمد (صلی الله علیه و آله و سلم)است بر روی زمین و همان حکومت صالحین است که قرآن به آن وعده داده است ونیز وعده آن در تورات و زبور و سایر کتب آسمانی ذکر شده است. برای حکومت صالحین مدت زمان مشخصی تعیین نگردیده و آن حکومت تا روز قیامت ادامه خواهد داشت.
10- پیروزی نهایی:
آنچه برای حضرت مهدی (علیه السلام)تقدیر شده است، پیروزی نهایی و همیشگی است نه چیز دیگر؛ بنابر این ایشان همچون پدرانشان در میان مردم میباشد.
منبع : سایت رشد به تصحیح حجت الاسلام و المسلمین جاودان
همه میگن حال نداری ثواب کنی،گناه نکن...ولی ما می گوییم:حال نداری گناه کنی؟ثواب کن!
به مناسبت اعیاد شعبانیه و ولادت باسعادت امام زمان (عج)
ترک دسته جمعی یک گناه:
به منظور خوشنودی و شادی امام خوبمان حضرت مهدی(عج)، ترک دسته جمعی یک گناه برای هدیه ولادت این امام عزیز، تدارک دیده ایم.
بدین منظور همه ی شما دوستان را دعوت می نماییم تا در این ترک دسته جمعی شرکت نمایید و هر کدام به گونه ای کادویی خوب به حضرت تقدیم نماید.
سهم شما ترک فقط و فقط یک گناه تا چهل روز
در صورت علاقه درشبکه های اجتماعی پخش کنید.
خواهش می کنیم در بخش نظرات اعلام فرمایید.
اگر شروع به این کار کنید قدم به راه بسیار سختی گذاشته اید،ذکر یاعلی را فراموش نکنید.
لطفا این زنجیره ی زیبا را با گناه قطع نکنیم.
سلامتی و تعجیل در فرج امام زمان (عج) صلوات
وقتى تأمّل مى کنیم مى بینیم همه ى قضایاى امام حسین ـ علیه السّلام ـ در یک روز واقع شد و وقتى مردم کوفه و بصره از قضیّه ى قتل آن حضرت ـ علیه السّلام ـ مطّلع شدند، ناراحت شدند و از ابتلاى آن حضرت و شهادت اسارت اهل بیت ـ علیهم السّلام ـ ، خدا مى داند که اهل ایمان چه قدر ناراحت بودند، به حدّى که گویا باورشان نمى شد.
در طول این مدّت دل اهل ایمان خون بود. امّا ما بیش از هزار سال است که گرفتاریم و حضرت حجّت ـ عجّل اللّه تعالى فرجه الشّریف ـ گرفتار است و دشمن ها نمى گذارند بیاید و او را حبس کرده اند. آیا حبسى از این بالاتر که نتواند خود را در هیچ آبادى نشان دهد و خود را معرّفى کند!
در این ما فوق هزار سال که آن حضرت در زندان است، خدا مى داند که قلوب اهل ایمان چه قدر خون است. آیا شایسته است که حضرت غائب ـ عجّل اللّه تعالى فرجه الشّریف ـ در مصایب و گرفتارى شبیه قضیّه ى حسین بن على ـ علیه السّلام ـ به این مدّت طولانى گرفتار باشد و ما برقصیم و شادى کنیم؟!